Kriebels
Door: Nienke
Blijf op de hoogte en volg Nienke
22 Januari 2014 | Nederland, Rijen
Ineens gaat het heel snel en de kriebels nemen toe. Over drie weken zit ik in Kaapstad! Het is eindelijk gelukt met mijn visum, hij ligt klaar bij de ambassade in Den Haag. Wat een ellende om dat voor elkaar te krijgen. Inmiddels ben ik ook begonnen met mijn koffer inpakken. Iedere dag doe ik er iets in, wat ik de komende weken niet meer nodig heb. Met het gevolg dat mijn koffer vol is en dat mijn kleding er nog in moet... Dit vraagt om een creatieve oplossing en die heb ik gekregen van mijn lieve vriendin Nicole: een vacuümzak! Ik heb een opvouwbare mand van haar gekregen met vijf cadeautjes. Ik mag iedere zondag een cadeautje openmaken; nog maar drie te gaan! Nog even terug naar mijn kofferdrama: Nicole en mama komen mij het laatste weekend helpen met inpakken want die beschikken over iets meer ruimtelijk inzicht dan ik... Haha!
Deze week ben ik bezig met het afronden van mijn stage bij Visio, nog meer twee dagen. Ik vind het jammer om weg te gaan, want ik heb het ontzettend naar mijn zin gehad. Gelukkig mag ik in de zomervakantie terugkomen! Vandaag heb ik mijn laatste schooldag gehad van de minor 'mensen met een verstandelijke beperking'. Stiekem, ben ik wel een beetje trots om mezelf want ik heb alles gehaald. Nu kan het afstuderen in Kaapstad echt beginnen. Komende maandag start ik met een inwerkprogramma bij PAT, een bedrijf in Tilburg. Het is me nog niet duidelijk wat ik daar precies ga doen, maar dat zal ik snel genoeg zien. Gisteren heb ik mijn theoretische verkenning over Zuid-Afrika ingeleverd. Een verslag over de medische antropologie en het acculturatieproces. Pff... wat een termen! Geen vakantie in Kaapstad, maar gewoon hard aan het werk.
En ook het afscheid nemen gaat beginnen. Dit vind ik het minst leuke van mijn reis naar Zuid-Afrika. Ik heb hier een hekel aan. Dus geen sentimenteel gedoe, maar gewoon: hoedoe, en tot ziens! Zou ik er nog zo over denken, als het daadwerkelijk zover is? Vorige week heb ik al een kijkje genomen op Schiphol. Ik was daar namelijk nog nooit geweest. Ik heb gezien waar ik in moet checken en waar we het beste kunnen parkeren. Papa, mama en Nicole brengen mij weg en zwaaien mij uit. 10 februari, nog 2.5 week tot mijn vertrek...
Deze week ben ik bezig met het afronden van mijn stage bij Visio, nog meer twee dagen. Ik vind het jammer om weg te gaan, want ik heb het ontzettend naar mijn zin gehad. Gelukkig mag ik in de zomervakantie terugkomen! Vandaag heb ik mijn laatste schooldag gehad van de minor 'mensen met een verstandelijke beperking'. Stiekem, ben ik wel een beetje trots om mezelf want ik heb alles gehaald. Nu kan het afstuderen in Kaapstad echt beginnen. Komende maandag start ik met een inwerkprogramma bij PAT, een bedrijf in Tilburg. Het is me nog niet duidelijk wat ik daar precies ga doen, maar dat zal ik snel genoeg zien. Gisteren heb ik mijn theoretische verkenning over Zuid-Afrika ingeleverd. Een verslag over de medische antropologie en het acculturatieproces. Pff... wat een termen! Geen vakantie in Kaapstad, maar gewoon hard aan het werk.
En ook het afscheid nemen gaat beginnen. Dit vind ik het minst leuke van mijn reis naar Zuid-Afrika. Ik heb hier een hekel aan. Dus geen sentimenteel gedoe, maar gewoon: hoedoe, en tot ziens! Zou ik er nog zo over denken, als het daadwerkelijk zover is? Vorige week heb ik al een kijkje genomen op Schiphol. Ik was daar namelijk nog nooit geweest. Ik heb gezien waar ik in moet checken en waar we het beste kunnen parkeren. Papa, mama en Nicole brengen mij weg en zwaaien mij uit. 10 februari, nog 2.5 week tot mijn vertrek...
-
22 Januari 2014 - 22:29
Nicole:
Lieve nien. Succes met de laatste stage dagen. En dan genieten van alle voorbereidingen. Ik zal je helpen waar ik kan. Kusss col -
22 Januari 2014 - 22:43
Toos Ballemans :
Nienke, misschien zie ik je nog zo niet dan heel veel succes en vergeet niet om er van te genieten, dat is ook belangrijk. Groetjes Toos Ballemans -
23 Januari 2014 - 06:51
Tamara En Mark.:
Hey nienke,
Super dat het bijna zo ver is en dat alles nu rond is. Mark en ik weten hoe het voelt om een buitenlandstage te doen en voor een tijdje je lieve mensen om je heen niet te zien. Maar zodra je een adres daar hebt en je zet deze in een berichtje naar iedereen, wordt je overstelpt met kaartjes en lieve berichtjes. En geloof me, het voelt super als je zoveel lieve woorden ontvangt.
Wij wensen je heel veel succes daar. Mochten we je niet meer zien, dan zouden we zeggen:" houdoe en tot ziens!"
Succes lieve nijn! Je kunt het!
Mark en Tamara. -
23 Januari 2014 - 08:08
Lincey:
Dat gaat bij jou ook al opschieten he. Ik begin ondertussen ook al de kriebels te krijgen. Heb gisteren al van mensen afscheid genomen op het vrijwilligerswerk en dat kwam wel even aan. Ik begin nu pas langzaam het besef te krijgen dat ik over 2 weken echt wegga. Ik ben er op het papierwerk na nog niet echt mee bezig geweest.
Ooow ik praat wel veel over mezelf, hahaha. Sorry!! Ik vind het gaaf om je reisverslagen te lezen. Kan ik vergelijken hoever ik ben en misschien zien of ik iets vergeet. De tip van de vacuümzak is wel een hele goede. Ik ga er eens één opzoeken ;).
Heel veel succes nog de laatste weekjes!! En alvast een veilige vlucht.
Groetjes -
23 Januari 2014 - 15:00
Adri De Bondt:
Hoi Nienke Begrijp dat je afscheid nemen niet fijn vindt. Maar het is maar voor even en jij gaat genieten.
Weet ik zeker. Zo mooi daar. -
27 Januari 2014 - 17:53
Wendy Engel:
Wow, meid. Spannend zeg. Leuk om zo je verhaal te lezen. Met name je gevoel van he, moet dat nou dat sentimentele gedoe.. Met de gedachte dat je vooraf nog niet weet hoe het gaat zijn voor je. Je bent een sterke vrouw met doorzettingsvermogen. Ook dit ga je weer halen met een prachtige ervaring die niemand je nooit meer afneemt! -
03 Februari 2014 - 16:46
Kim Bink:
Lieve Nienke,
Ik lees dit bericht nu pas maar waarschijnlijk begin jij je nu ook pas te realiseren dat je over een week echt onderweg bent naar kaapstad.
De kriebels zullen de komende dagen meer komen en je zal het moeilijk krijgen met afscheid nemen, maar je weet het hè, gewoon zeggen dat de tranen voor de schijn zijn, dat geloven ze natuurlijk altijd! ;-)
Bij mij viel de eerste week in t buitenland ontzettend tegen, het wennen aan de omgeving en de manier van leven was het moeilijkste maar toen ik daar eenmaal in zat heb ik de tijd van mijn leven gehad en zou ik ontzettend graag weer terug willen.
Ik hoop dat jouw tijd in kaapstad de tijd van je leven wordt om nooit meer te vergeten maar vooral om voor jezelf nog dingen te overwinnen en de laatste loodjes af te ronden voor je diploma. Want daar heb je hard voor gewerkt!
Ik ga je donderdag bij EMM toch echt nog een laatste knuffel geven, want alleen met HOUDOE kom je echt niet weg hoor schat! Daar trap ik echt niet in.
Zet hem op meid!
xxx.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
